Ook ik heb af en toe mijn dag niet

Ook ik heb af en toe mijn dag niet

Net mijn mams 38 minuten aan de lijn gehad. Ze wil niet meer daar wonen en wil naar een bejaardenhuis.

Er komen steeds vreemde mensen en dan moet ze in haar blootje en douchen. Ze wil dat pertinent niet. Haar haar mag niet nat worden en ze wil dus eerst een douchemuts hebben. Ja duh….wat een excuus, denk ik.

Ze wil zich echt niet bloot bij deze voor haar steeds nieuwe mensen. En eigenlijk snap ik dat wel.

Niemand lacht hier

Ik probeer nog te zeggen dat ze het goed bedoelen en haar alleen maar willen assisteren en helpen, maar er is geen speld tussen te krijgen. ‘Dan ga ik hier weg en ga ik zonder jas de straat op’, zegt ze. ‘Of ik ga dan nog liever dood’. Ja hoor…. weer iemand die er een einde aan wil maken. Kan er ook wel weer bij. Gewoon even incasseren maar weer.

Ik voel me verdrietig en te veel op afstand zo met de telefoon en ik probeer nog te zeggen dat wij haar graag nog even bij ons willen hebben maar mijn mams wil niet meer. ‘Er wordt ook helemaal niet gelachen hier’. Ik probeer haar er aan te herinneren dat we vorige keer bij de bingo nog zo met Harrie hebben gelachen en dat we van de week met de rolstoel zo’n pret hebben gehad bij C&A. Helaas ze kan het zich niet meer herinneren.

Lekker eigenwijs en opstandig

‘Jullie komen nooit langs en Jaap heeft het ook weer uitgemaakt’ zegt mijn moeder. Onlangs zijn ze nog samen naar een basketball wedstrijd geweest en volgens mij hebben ze vandaag nog boodschappen gedaan. Ik probeer ook uit te leggen dat ze ook haar haar kan laten doen in het verzorgingshuis maar daar wil ze helemaal niets van horen. Ze wil naar haar eigen kapper in de Molenwijk en nergens anders. ‘Anders verpesten ze mijn haar’ zegt ze. Lekker eigenwijs en opstandig is ze.

Ik probeer nog voorzichtig te zeggen dat ze vroeger altijd tegen me zei: ‘schat als ik een beetje mezelf ga verwaarlozen dan moet je dat wel zeggen he?’ En dat doe ik nu bij deze mam. ‘Oh dat valt wel mee hoor zegt ze, ik doe nog alles zelf’. Pff ik hoor mezelf weer het hele verhaal herhalen en bedenk me dat het totaal geen nut of effect heeft maar ook ik heb zo af en toe niet mijn dag om rustig en adequaat te reageren op meneer f**** Alzheimer. #friendlynofriendly

Douchemuts de oplossing

En weer probeer ik uit te leggen dat ze van het probleem ook een mooie oplossing kan maken door één keer per 6 weken naar haar eigen kapper te gaan en per twee weken naar de kapper aan huis die dan alleen maar wast en föhnt. Ik bedenk me nu opeens dat we het dan misschien kunnen combineren, zij doucht en wast haar haren op dinsdag en dan komt om elf uur de kapper die föhnt het weer in model.

Morgen maar weer even overleggen met de verzorgers.

We ronden het gesprek af en ik voel dat mijn hoofd bonkt en mijn oren suizen. Sorry zegt mijn moeder. Geeft niets mam. Ik regel even een douche muts voor je. Dikke kussen en tot snel. Ik bel nog even snel mijn broer die aan het werk is of ik goed heb begrepen dat hij morgen even langs gaat en vraag meteen of hij zo’n badmuts voor haar wil meebrengen. ‘Ja hoor geen probleem’, zegt mijn broer.

Zo en nu even ontspannen, even netflixen.

Geen reactie's

Geef een reactie