Ready for take-off, part 5

20 aug Ready for take-off, part 5

Nog maar twee weken en dan bereik ik de Big Five! De 5 zal vanaf die dag onderdeel uitmaken van mijn leeftijd. Geen veertiger meer maar een vijftiger vanaf die datum. Ik had niet verwacht dat die 5 zo’n impact zou hebben. Door het bereiken van die leeftijd ga je toch meer nadenken over wat er al zoal is gebeurd de afgelopen jaren en besef je ook hoe snel de tijd is gegaan. Tien jaar geleden werd ik 40 en stond ik voor een hele moeilijke beslissing in mijn leven, scheiden van de vader van mijn dochter, opnieuw beginnen, het diepe inspringen. Dat heb ik gedaan, met alle consequenties die dat met zich meebracht.

Een huis kopen voor mezelf en wennen aan een leven als half gezin en daarbij het missen van mijn dochter tijdens de co-ouderschap regeling en vakanties. Weer full-time werken en opnieuw carrière opbouwen, wat zeker leuk en uitdagend is geweest, maar daarbij ook pittig, daar je geen partner hebt om de taken te verdelen zo in en rondom het huis. Dus ging ik van kliko naar administratie, van alleen op vakantie tot aan het wegbrengen en ophalen van mijn dochter van school en feestjes, school traktaties verzinnen en maken, huiswerk en kerststukjes maken, boodschappen en koken en ga zo nog maar door.

In die tijd eindelijk mijn rol als buitenvrouw, tegen beter weten volhouden na 4,5 jaar aan de wilgen gehangen. Het werd eens tijd! Verdriet, vallen en weer opstaan. Goed een jaar daarna mijn huidige liefde ontmoet waar ik nu alweer 4 jaar mee samen woon. Wederom volop veranderingen, verliefd worden, van alles samen beleven, wennen, kinderen die samen komen, verschillende eetgewoonten, slaapgewoonten, gebruiken in het algemeen, huis te koop zetten, verhuizen, weer inpakken, huis kopen, opknappen, weer verhuizen en dan een eigen huis met ons nieuwe gezin. Wederom wennen aan een nieuwe situatie van samengesteld wonen, leuk, uitdagend maar ook pittig, de weg kwijt zijn, het niet even meer weten, je eigen plek vinden en wel en niet jezelf kunnen zijn. In die tussentijd nog twee coaching trainingen gevolgd en afgerond in de laatste 5 jaar en last but not least drie operaties in de volgorde ballon ablatie, linkerschouder, rechterschouder, waarvan de linkerschouder operatie mij de meeste pijn en energie heeft gekost. Oktober 2009 werd ik geopereerd en na een revalidatie van ruim 2 jaar begon de rechter schouder op te spelen. Ook daar volgde uiteindelijk barotage van de kalk in februari 2013. Nu 6 maanden later nog steeds onder behandeling van de fysio maar het gaat beter.Het heeft allemaal tijd nodig.

Nu na 4 jaar samengesteld wonen, vliegen onze kids één voor één hun nest uit, wat ook een natuurlijke gang van zaken is natuurlijk. Ook hier weer wennen. Daarnaast hebben mijn beide ouders meer zorg en aandacht nodig want die worden ook een dagje ouder. Dus zo vaak als het toelaat op mijn vrije woensdag naar Amsterdam Noord of naar Amstelveen want het “handige” is dat ze ook nog eens gescheiden zijn dus op verschillende adressen wonen.
Tegelijkertijd beginnen mijn hormonen zich ook met van alles te bemoeien en de boel te saboteren en lijkt de rust waar ik soms zo naar verlang me niet gegund als die hormonen weer eens in de verkeerde positie staan. Ik zie ze als een soort leger dat gewoon over de lieve vrede heen loopt, binnen in mijn lichaam, vermorzelend, over hun heen gelopen zonder pardon. Excuse me!?

Kwaad word ik! Ik wil nog zo veel met dat vredige en gezellige “leger” dus krabbelen we weer op met een stukje schaamte voor wat de anderen aangebracht hebben en gaan we weer ons best doen om alles weer te laten zijn zoals het hoort te zijn. Vermoeiend hoor deze fase! pffff.
En daarbij nog even on top: rond de datum dat ik jarig ben krijgen we waarschijnlijk de boodschap van onze werkgever wie er mag blijven of niet na de reorganisatie. De eerste reorganisatie heb ik overleefd, deze tweede is nog onzeker. Spannende tijden die mij niet in de koude kleren gaan zitten en energie vreten.
En het goede nieuws is….. dat vandaag mijn hormonen de goed kant op staan, even geen kwaad leger te zien en dat scheelt en kan ik me gewoon lekker voorbereiden op het feest dat we gaan vieren om te vieren dat ik maar mooi deze afgelopen jaren heb geleefd en beleefd, met mooie mensen om me heen, en te vieren dat ik deze leeftijd mag gaan behalen.

Trots op mezelf en wat ik heb bereikt, vol leermomenten, geluk, liefde, humor en diepgang. Nu staat er voor mij wederom een nieuwe episode met nieuwe kansen en mogelijkheden te wachten! Kom maar op, ik ben er klaar voor!