17 nov Hoe blijven jullie als ex-partners ouders voor jullie kinderen?

Vorige week de bijscholingsworkshop ‘Communicatie Patronen voor gescheiden ouders’ voor professionals bijgewoond. Deze workshop werd gegeven door Cécile Schlangen van www.hetfamiliehuis.info en Marjorie Lucas van Alles Kids beiden uit Amsterdam.

De workshop werd gegeven in Diemen en bij binnenkomst in de ruimte waar de training zou plaatsvinden voelde ik mij al direct thuis. Majorie en Cécile verwelkomden mij hartelijk en waren nog even de laatste dingen aan het regelen. De tafel in de ontvangstruimte lag vol met interessante boeken over kindercoaching en er stond thee en koffie klaar met wat lekkers.

Langzaam druppelden de overige deelnemers binnen. We waren met zo’n 12 deelnemers. Een divers gezelschap aan mediatiors, advocaten, kindertherapeuten, systeemtherapeuten etc. Na een voorstel rondje gingen we direct aan de slag. Het programma bestond uit psycho educatie communicatie patronen en reflectie  en psycho educatie stress systeem. Naast deze delen diverse oefeningen die we in de praktijk kunnen toepassen bij het werken met ouders.

Ik had zelf een keer als ouder de workshop ‘communicatie patronen van gescheiden ouders’  voor ouders gevolgd en nu zat ik aan de kant van de professional. Ik kan niet wachten om deze module in de praktijk te gaan toepassen want het heeft mij als ouder heel veel opgeleverd.

De verschillende patronen waarop ouders met elkaar communiceren bij een scheiding waren typisch de patronen die ik ook gevolgd had tijdens onze scheiding. En het communicatiepatroon (de ijzige stilte) waarvan wij uiteindelijk dachten dat die wel het beste voor onze dochter zou zijn. Niet meer met elkaar praten en het maar laten, blijkt dus ook heel veel onrust en gevoelens van onduidelijkheid op te leveren.

Door middel van een praktische oefening kwam ik hier pijnlijk achter. Er werden 2 rijen ouders opgesteld en in het midden 4 kleine kinder stoeltjes waarop 4 volwassenen plaatsnamen. Zij mochten een naam uitkiezen en een kinderleeftijd. Ik zat er ook tussen. Toen de ouders aan weerskanten de ijzige stilte aannamen gebeurde er in eerste instantie nog niets met mij, echter na een korte tijd voelde ik of ik in het lucht ledige zweefde, ik voelde me eenzaam en niet begrepen, net of mijn ouders geen ouders waren en meer met zich zelf bezig waren. Ik wist ook niet hoe ik hier mee om moest gaan.

Ik realiseerde mij dat mijn ouders ook dertig jaar in ijzige stilte te hebben geleefd na eerst de communicatie patronen van opzoeken/afweren en afweren/afweren en ik als kind dit ook zo heb gevoeld waardoor ik nog steeds last heb van mensen die opeens niets meer van zich laten horen of uit contact gaan. Nu viel het kwartje pas echt voor mij. Het gevoel van afgewezen voelen en er zo graag bij willen horen zijn nog steeds subtiele triggers voor mij. Dus ook bij het deel Emotional Focus Therapie en de uitleg over ons stress systeem begreep ik veel beter wat deze communicatie patronen van ouders ook op latere leeftijd nog met je kunnen doen.

Wat zou het toch top zijn als ouders voor of na een scheiding open zouden staan voor betere communicatie tussen elkaar zodat zij als ouders voor hun kinderen kunnen blijven zorgen in plaats van ex-partners met alle nare dingen daar om heen. Wat zou het voor mij anders zijn geweest en wat zou ik trots zijn geweest als kind als mijn ouders dat voor mij over zouden hebben gehad.

Wat een mooie workshop. Deze module ga ik zeker verspreiden en toepassen in mijn werkzaamheden als systeemtherapeut van www.zichtbaarondernemen.nl. Mijn doel is dat partners die gaan scheiden ouders voor hun kinderen blijven, want ouders blijf je altijd. En hoe doe je dat op een manier dat goed is voor het kind.

Ook ik heb fouten gemaakt in de communicatie na onze scheiding. De tijd, onze persoonlijke ontwikkeling en zelfreflectie heeft geleid tot een verzachting en betere communicatie met betrekking tot onze dochter.

We kunnen nu weer ouders zijn en zoals gisteren haar zij aan zij met onze armen gespreid in onze armen nemen na haar backpack reis naar Thailand. Ze hoefde geen keuze te maken wie ze het eerste zou begroeten. Voor een kind een plaatje zoals het zou moeten zijn, liefhebbende ouders die er altijd zijn, zij aan zij, geen partners maar ouders.