Een alternatief voor een relaxte kerst

Een alternatief voor een relaxte kerst

Gisteravond toen wij met onze eetclub aan de borrel waren, kwam het gesprek over kerstmis en hoe wij die zouden vieren. Iedereen vertelde zo over zijn eigen manier van kerstmis vieren en ik luisterde vol bewondering naar alle mooie verhalen. Natuurlijk werd er ook hier en daar geroepen dat het soms een verplicht nummer voelde en dat er soms ook een verplichting op rustte en dat het in ieder geval gezellig moest zijn maar over het algemeen hoorde ik mooie verhalen over de manier van kerstmis vieren.

Ook had een van mijn vriendinnen de rollen gewoon omgedraaid en in plaats van de traditionele dag bij schoonouders nu ouders en schoonouders en aanhang met kinderen bij haar op kerstavond uitgenodigd. Briljant gewoon. Dat is nu gewoon omdenken dacht ik.

Dobbelen en gedichtjes

Toen ik aan de beurt was om mijn verhaal te vertellen, vertelde ik dat wij kerst 20 december vieren met onze kinderen en hun partners. We zijn dan met zijn zevenen en gaan met elkaar een 4 gangen menu maken. Ieder verzint wat en bereidt een en ander thuis voor of maakt het ter plekke. We hebben lootjes getrokken voor het serieuze cadeau inclusief gedichtje en we nemen allemaal nog eens twee cadeautjes extra mee voor het bekende hilarische dobbelspel met opdrachten door ons zelf bedacht.

Normaal gesproken voel ik me voor de kerst al helemaal niet goed in mijn vel maar ik heb er nu helemaal geen last van. Ik ben gezellig bezig met de voorbereidingen en leuke dingen voor de tafel en het menu aan het verzinnen en ik heb er zelfs zin in om lekker met z’n allen de dag door te brengen. Ik heb muziek op en geniet van ons huis dat al helemaal in kerstsfeer is sinds vorige week.

Aan de grote eettafel

Ik vraag me af wat nu zo het verschil maakt en realiseer me heel goed waarom. Jaren geleden toen mijn ouders net gescheiden waren, werden de kerstdagen anders dan anders. Tot ik veertien jaar was, vierden we kerst altijd gezellig thuis met familie. Heerlijk aan de grote eettafel bij ons in de keuken. Gezelligheid in huis, muziek, liefde en warmte. Één dag met familie en de andere dag gezellig met ons gezin.

Echter na de scheiding van mijn ouders voelde de kerst nooit meer het zelfde. In die tijd had ik ook nog eens een vriend met gescheiden ouders en moesten we de twee kerstdagen in vieren splitsen om niemand te kort te doen. Dat veroorzaakte bij de ouders en kinderen de nodige onrust en stress om alles afgestemd te krijgen en die spanning voelde ontzettend naar.

Kerstpuzzel

Toen ik 25 was leerde ik de vader van mijn dochter kennen. Hij was gescheiden en had al twee kinderen uit zijn vorige huwelijk. Ook hier was het elk jaar puzzelen wie wanneer waar was en hoe we het dan gingen plannen. Weken van te voren al met elkaar aftasten wat we zouden gaan doen en wie dan aan de beurt was.

Doordat mijn ouders niet met elkaar wilden praten in die tijd konden we ze ook niet gezamenlijk uitnodigen en moesten we de kerst weer verdelen over meerdere personen en nu ook nog rekening houdend met een ex-partner die zelf ook weer gescheiden ouders had en met mijn broer die ook getrouwd was met iemand van gescheiden ouders.

Pffff volgen jullie het nog? Tegen de tijd dat het kerst was, voelde ik me zo gespannen dat ik van de kerst echt niet kon genieten en was ik altijd blij als het weer voorbij was.

Met de kerst naar de sauna

Na een aantal jaren ben ik zelf ook in een scheiding terecht gekomen. Nu kwam er ook nog eens bij dat onze dochter bij mij of haar vader was. Ik heb dit waanzinnig moeilijk gevonden in die tijd. Het afscheid nemen en het gemis op de andere dag dat je kind er niet is….ik kan er nog verdrietig om worden. Later ben ik de dag dat mijn dochter er niet was anders gaan invullen. Ik ging heerlijk naar de sauna met vrienden en genoot van die sauna dag of ik nodigde vrienden uit die ook alleen waren met de kerst.

Familie tradities

Een aantal jaren later leerde ik mijn huidige man kennen waar ik nu alweer 9 jaar onwijs gelukkig mee ben. Hij was ook gescheiden en heeft twee jongens. Ook hier weer van alles met elkaar puzzelen en ook nog eens de spannende periode of het wel allemaal gezellig zou zijn met de kinderen onderling op deze dagen. Iedereen heeft zo zijn eigen tradities vanuit zijn gezin van herkomst dus weer opnieuw kijken of dit kon matchen. Nu hadden we 1 dag om met ons gezin en ouders wat te doen want ja het is toch wel leuker als de kinderen er dan ook bij zijn.

En zo bleef kerst voor mij altijd een groot gemis van een van mijn ouders want ja een keuze maken, blijft zo lastig voor een kind. Ik heb heel veel jaren mijn vader en zijn vrouw daarom niet uitgenodigd want ja ik koos toch voor de “zwakkere” partij, mijn moeder die alleen was. Ook in de periode dat ik alleen was heb ik dat gedaan. Ik voel me nu nog wel eens schuldig dat ik dat heb gedaan, zeker nu mijn vader er niet meer is. Gelukkig hebben we twee jaar geleden wel samen kerst gevierd bij ons thuis. Een van de weinige keren sinds mijn veertiende verjaardag.

Grootste wens

Wat ik het liefst had gehad als kind van gescheiden ouders rondom de feestdagen? Ouders die hadden gezegd: ‘Jij hoeft niet te kiezen lieverd, wij zijn de ouders en jij het kind, jij hoeft niet voor ons te zorgen. Wij vermaken ons wel en mocht je toch beslissen ons uit te nodigen of wij jou dan zijn we allebei vrij om daar ja of nee op te zeggen en als je ons samen uitnodigt dan communiceren wij als volwassenen met elkaar.’

Dat zou zoveel minder ballast zijn geweest……en zou zoveel verdriet schelen rondom deze dagen.

En nu dan deze nieuw ingelaste kerstdag, ik heb er zoveel zin in. Ik voel me geheel vrij, want niemand verwacht van mij die dag dat ik mijn ouders uitnodig en kan ik vrij bewegen en hoef ik me niet schuldig te voelen of het gemis te voelen dat ik een van onze ouders tekort doe of dat een van onze kinderen er niet bij is. Een ander gemis is nu dat mijn vader er nu definitief niet meer is en dat gemis voelt heel anders……

 

2 Reactie's

Geef een reactie