Voor altijd een stukje zon in mijn leven

Voor altijd een stukje zon in mijn leven

Voor altijd een stukje zon in mijn leven….

Door Jose van Daal – InSense Magazine – Zomer

Langzaam drong het prachtige geluid van een zingende merel bij mij naar binnen, alsof hij mij wilde laten weten dat de dag begonnen was. De wekker gaf aan dat het pas tien over zes was. Nog even dan, dacht ik en ik draaide me nog eens om. Het voelde heerlijk warm onder mijn dekbed en ik wachtte geduldig tot de eerste zonnenstralen door het raam naar binnen zouden piepen. Normaal gesproken was ik niet zo blij als de vogels mij wakker tjilpten en het weer tijd was voor een nieuwe werkdag maar vandaag hoefde ik niet te werken het was vakantie. Ik voelde me blij en ontspannen en stapte uit bed en liep richting het balkon. De gordijnen op zij schuivend drong de zon mijn kamer binnen. Ik opende de balkon deur en stapte met mijn blote voeten op het houten balkon. De schone berglucht kwam door mijn neus naar binnen. Bijzonder is het om hier in de bergen te zijn en tegelijkertijd realiseer ik me dat jij dit niet meer kan ruiken, voelen en zien. Jij die zo van deze omgeving en de bergen hield. Onlangs had ik je nog verteld dat mijn partner en ik ook steeds meer van deze immense natuur gingen genieten.

Terwijl ik de zon op mijn huid voel en ik kijk naar de prachtig besneeuwde toppen denk ik terug aan de tijd dat wij jong waren en onze liefde voor elkaar voor altijd leek. Zo vanzelfsprekend destijds. We hielden van veel dezelfde dingen maar de bergen hebben we los van elkaar ontdekt. En nu sta ik hier omgeven door de bergen waar jij nog geen jaar geleden het leven verloor en voel me meer dan ook verbonden met jouw ziel.

Terwijl ik de stilte om me heen ervaar van deze bijzondere morgen en de warmte van de zon mijn huid streelt, voel ik me stil en compleet van binnen. Ik besef dat jij altijd een deel van mij zal zijn en in deze mooie omgeving nog meer dan ooit.

Nadat ik me had gedoucht en aangekleed, genoot ik van de Oostenrijkse heerlijkheden tijdens het ontbijt in de gezellig ingerichte ontbijtruimte. Mijn gedachten dwaalden af naar jaren terug toen wij de gekste en leukste vakanties meemaakten in Frankrijk en Spanje of afdwaalden met ons zeilbootje op het IJsselmeer. Alweer zo’n 25 jaar geleden. De gasten in de ontbijtruimte groetend liep ik langzaam richting de uitgang van het hotel. Met een brede glimlach om mijn mond liep ik richting het midden van het dorpje. Onderweg groette ik wat dorpsbewoners die op weg waren naar hun werk of een andere bestemming. Ik vroeg me af of het door het mooie weer kwam dat de mensen nog vriendelijker overkwamen dan doorgaans op een bewolkte of regenachtige dag. Ik voelde me in ieder geval energiek, sterk en daadkrachtig. Geluk overspoelde me en ik dacht terug aan ons, wij samen de hele wereld nog voor ons zonder besef van eindigheid en verdriet. Gewoon genietend van het hier en nu.

Bij het pittoreske Oostenrijkse kerkje aangekomen, opende ik de massief houten deur voorzichtig. Het was er licht en helder, de zonnestralen schenen precies op het Maria beeld en ik was er helemaal alleen. Ik liep naar het altaar rechts in de kerk waar kaarsjes ontstoken konden worden en ik ontstak een lichtje. Terwijl ik mijn ogen openhield, biggelden de tranen stilletjes over mijn wangen. Voor jou, je gezin en familie heb ik dit kaarsje ontstoken. Jouw gezin dat zo belangrijk voor je was. Zo stond ik nog een poosje in gedachten bij dit altaar en weer voelde ik de zon die door het kerkraam naar binnen kwam mijn arm beroeren, het voelde net of je even langs kwam. Ik voelde me intens verbonden en voelde me zo trots dat ik jou als bijzonder mens in mijn leven heb mogen ontmoeten. Jij zal altijd een stukje zon zijn in mijn leven.

3 Reactie's
  • caroline
    Geplaatst op 15:00h, 28 juli Beantwoorden

    ZO MOOI! Prachtige herinneringen, voor altijd kuzzzz

  • Vera
    Geplaatst op 18:20h, 28 juli Beantwoorden

    Voel je emotie schat!! Mooi verwoord!

  • Monic Baak-Bertens
    Geplaatst op 16:49h, 19 mei Beantwoorden

    Wat prachtig geschreven. Nu bijna 5 jaar later horen wij pas wat er destijds gebeurd is. Ook ik heb hele mooie herinneringen aan hem. Maar helaas op een gegeven moment gaat ieder z’n eigen weg en krijgen we een gezin en verlies je elkaar dus uit het oog. Via Google kwam ik erachter. Verschrikkelijk. Veel kracht voor jullie allemaal natuurlijk.

Geef een reactie